北湖暮春十首 其九

北湖暮春十首 其九原文：

我世跳出虎狼丛，拜辞了鸳鸯会。我要写又无纸。我这里有手帕。这手帕中做布捻，好做铺尺，菜园中无纸笔，将手帕铺在田地，就着这水渠中，插手在青泥内，打与你个泥手模，便当休离。咱两个恩断义绝，花残月缺，再谁恋锦帐罗帏。
《氓》诗的结构，是和它的故事情节与作者叙述时激昂波动的情绪相适应的。全诗共六章，每章十句。但它并不像《诗经》其他各篇采用复沓的形式，而是依照人物命运发展的顺序，自然地加以抒写。它以赋为主，兼用比兴。赋以叙事，兴以抒情，比在于加强叙事和抒情的色彩。一、二两章是追叙，第一章，叙述自己由初恋而定的。第二章，叙述自己陷入情网，冲破了媒妁之言的桎梏而与氓(...)
那唤我的却为谁？先生，你在那里来？在那摘星楼上我便做筵席。安排下脱壳金蝉计，我则索躲是逃非。庞涓贼，你好狠也。这的是他下的我也(...)
来到这牢门首也。扯动这绳子。来了，来了。是提牢官来了，我开门去。哎哟、哎哟，可怎么好？原来是提控，撞倒他怎么了？这个是甚么门？这个是牢门。可知是牢门，牢门里门上拴一条绳子，绳子上拴着铃子，有人来扯动这绳子，里面那铃子铎琅响一声，你便不合攒出得脑来。假若有那劫牢的来，一棍子打杀你，你死不争，孩儿也，你不带累他那官长么？提控说的是。坏了笠子了。着个补笠子的补了者。理会的。开了这门了，我进去。这个是甚么人？这两个是夫人，这个是都管。过来跪者。我又无罪过。我跪者，看他怎么放我起来？你姓甚么？我不醒。你姓甚么？哦，你问我姓甚么？我姓王。庞？王。黄？提控，我写与你看：三画中间一竖。是王。你是三画王？我正是三画王。三画王，把墨来。这一场苦又不善了。我又不是太医，着我把脉，没奈何。官差，依着他。一肝、二胆、三脾。你做甚？你说着我把脉来。是砚瓦上磨的。那个是墨？是。无了墨了。土地龛子上有块墨。理会的。他这有心记事，我寻去。真个有一块墨。提控，有了墨了。三画王，砚瓦上灰吹了者。哎哟，哎哟。嗨，眯了提控眼也。媳妇儿，媳妇儿，过河来打打米米。甚么打打米米？拿过来。靠前跪着！你姓甚么？我姓王。庞？王。提控，提控，他也是三画王。你也是三画王？提控(...)
“明月松间照，清泉石上流。”天色已暝，却有皓月当空；群芳已谢，却有青松如盖。山泉清冽，淙淙流泻于山石之上，有如一条洁白无瑕的素练，在月光下闪闪发光，多么幽清明净的自然美啊！王维的《济上四贤咏》曾经赞叹两位贤士的高尚情操，谓其"息阴无恶木，饮水必清源”。诗人自己也是这种心志高洁的人，他曾说:”宁息野树林，宁饮涧水流，不用坐梁肉，崎岖见王侯。”（《献始兴公》）这月下青松和石上清泉，不正是他所追求的理想境界吗？这两句写景如画，随意洒脱，毫不着力。像这样又动人又自然的写景，达到了艺术上炉火纯青的地步，非一般人所能学到。　“竹喧归浣女，莲动下渔舟。”竹林里传来了一阵阵的歌声笑语，那是一些天真无邪的姑娘们洗罢衣服笑逐着归来了；亭亭玉立的荷叶纷纷向两旁披分，掀翻了无数珍珠般晶莹的水珠，那是顺流而下的渔舟划破了荷塘月(...)
泥丸路，五气朝元绕玉街，下十二楼台。
诗之二章，采用了叠章易字的写法，在相似中改换了结句。景象未变，情感则因了诗章的回环复沓，而蕴蓄得更其浓烈、深沉了。此刻，“二子”所乘之舟，早已在碧天长河中消逝，送行者却还在河岸上久久凝望。当“二子”离去时，他（她）正“中心养养”，难断那千丝万缕的离愁别绪；而今，“二子”船影消逝，望中尽是滚滚滔滔的浪波。人生的旅途上，也是充满了浪波与风险。远去的人儿，能不能顺利渡过那令人惊骇的波峰浪谷，而不被意外的风险吞没——这正是伫立河岸的送行人，所深深为之担忧的。“愿言思子，不瑕有害”二句，即以祈愿的方式，传达了这一情感上的递进和转折，在割舍不了的牵念中，涌生出陡然袭来的忧思。于是，滚滚滔滔的河面上，“泛泛其逝”的天地间，便刹那间充斥了“不瑕有害”的祝告——那是一位老母(...)
正悠然、见南山处，无穷景，与心会，有谁知。琴中趣，杯中物，醉中诗。可忘机。一笑骑鲸去，向千载，赏音稀。嗟倦翼，瞻遗像，是吾师。门外空余衰柳，摇疏翠、斜日辉辉。遣行人到此，感叹不胜悲。物是人非。
凤凰台上曾经有凤凰鸟来这里游憩，而今凤凰鸟已经飞走了，只留下这座空台，伴着江水，仍径自东流不息。当年华丽的吴王宫殿及其中的千花百草，如今都已埋没在荒凉幽僻的小径中，晋代的达官显贵们，就算曾经有过辉煌的功业，如今也长眠于古坟里(...)
那张良治国安邦。扶的汉主登基霸主亡。韩信他驱兵领将。直会的真龙出世假龙藏。杀得个满身鲜血卧沙场，才博的这一方金印来收掌。你、你、你，今日也理当，怕不做凤凰飞在梧桐上。想当初主公起兵汉中，多亏了众位功臣，也不专靠那韩信一人之力。我想楚汉争锋，鸿沟为界。那时节俺韩元帅投楚则楚胜，投汉则汉胜。天下之势，决于一人。我因此屡屡劝韩元帅留下项王，决个鼎足三分之计。怎当他不信忠言，致令身遭白刃。屈死了盖世英雄，岂不可惜！丞相，只你当初也曾保举他来，成也是你，败也是你。我蒯彻做不得反面的人，惟有一死，可报韩元帅于地下。令人，且与我挡住者。蒯文通，韩信说是你搬调他来，你正是个通同谋反的人，当得认罪。樊将军，你说的是。想他在韩信手下为辩士。正是他心腹之人。律法有云："一人造反，九族全诛"，何况他是通同谋反的。今日便将他油锅烹了，也不为枉。丞相，我想汉王在南郑之时，雄兵骁将，莫知其数，然没一个能敌项王者。后来得了韩信，筑起三丈高台，拜他为帅，杀得项王不渡乌江，自刎而死。如今天下太平，更要韩信做甚么？斩便斩了，不为妨害。且韩信负着十罪，丞相可也得知么？你说屈杀了韩信，可又有十罪？休说十罪，则一桩罪过，也就该死无葬身之地。蒯文通，既是韩信有十罪，你对着这众巨宰根前，试说一遍咱。一不合明修栈道，暗度陈仓；二不合击杀章邯等三秦王，取了关中之地；三不合涉西河，虏魏王豹；四不合渡井陉，杀陈馀并赵王歇；五不合擒夏悦，斩张仝(...)
①金掌：铜仙人掌。汉武帝刘彻曾在建章宫筑神明台（一作柏梁台），上铸铜柱二十丈，有(...)

北湖暮春十首 其九拼音解读：

wǒ shì tiào chū hǔ láng cóng ，bài cí le yuān yāng huì 。wǒ yào xiě yòu wú zhǐ 。wǒ zhè lǐ yǒu shǒu pà 。zhè shǒu pà zhōng zuò bù niǎn ，hǎo zuò pù chǐ ，cài yuán zhōng wú zhǐ bǐ ，jiāng shǒu pà pù zài tián dì ，jiù zhe zhè shuǐ qú zhōng ，chā shǒu zài qīng ní nèi ，dǎ yǔ nǐ gè ní shǒu mó ，biàn dāng xiū lí 。zán liǎng gè ēn duàn yì jué ，huā cán yuè quē ，zài shuí liàn jǐn zhàng luó wéi 。
《máng 》shī de jié gòu ，shì hé tā de gù shì qíng jiē yǔ zuò zhě xù shù shí jī áng bō dòng de qíng xù xiàng shì yīng de 。quán shī gòng liù zhāng ，měi zhāng shí jù 。dàn tā bìng bú xiàng 《shī jīng 》qí tā gè piān cǎi yòng fù tà de xíng shì ，ér shì yī zhào rén wù mìng yùn fā zhǎn de shùn xù ，zì rán dì jiā yǐ shū xiě 。tā yǐ fù wéi zhǔ ，jiān yòng bǐ xìng 。fù yǐ xù shì ，xìng yǐ shū qíng ，bǐ zài yú jiā qiáng xù shì hé shū qíng de sè cǎi 。yī 、èr liǎng zhāng shì zhuī xù ，dì yī zhāng ，xù shù zì jǐ yóu chū liàn ér dìng de 。dì èr zhāng ，xù shù zì jǐ xiàn rù qíng wǎng ，chōng pò le méi shuò zhī yán de zhì gù ér yǔ máng (...)
nà huàn wǒ de què wéi shuí ？xiān shēng ，nǐ zài nà lǐ lái ？zài nà zhāi xīng lóu shàng wǒ biàn zuò yàn xí 。ān pái xià tuō ké jīn chán jì ，wǒ zé suǒ duǒ shì táo fēi 。páng juān zéi ，nǐ hǎo hěn yě 。zhè de shì tā xià de wǒ yě (...)
lái dào zhè láo mén shǒu yě 。chě dòng zhè shéng zǐ 。lái le ，lái le 。shì tí láo guān lái le ，wǒ kāi mén qù 。āi yō 、āi yō ，kě zěn me hǎo ？yuán lái shì tí kòng ，zhuàng dǎo tā zěn me le ？zhè gè shì shèn me mén ？zhè gè shì láo mén 。kě zhī shì láo mén ，láo mén lǐ mén shàng shuān yī tiáo shéng zǐ ，shéng zǐ shàng shuān zhe líng zǐ ，yǒu rén lái chě dòng zhè shéng zǐ ，lǐ miàn nà líng zǐ duó láng xiǎng yī shēng ，nǐ biàn bú hé zǎn chū dé nǎo lái 。jiǎ ruò yǒu nà jié láo de lái ，yī gùn zǐ dǎ shā nǐ ，nǐ sǐ bú zhēng ，hái ér yě ，nǐ bú dài lèi tā nà guān zhǎng me ？tí kòng shuō de shì 。huài le lì zǐ le 。zhe gè bǔ lì zǐ de bǔ le zhě 。lǐ huì de 。kāi le zhè mén le ，wǒ jìn qù 。zhè gè shì shèn me rén ？zhè liǎng gè shì fū rén ，zhè gè shì dōu guǎn 。guò lái guì zhě 。wǒ yòu wú zuì guò 。wǒ guì zhě ，kàn tā zěn me fàng wǒ qǐ lái ？nǐ xìng shèn me ？wǒ bú xǐng 。nǐ xìng shèn me ？ò ，nǐ wèn wǒ xìng shèn me ？wǒ xìng wáng 。páng ？wáng 。huáng ？tí kòng ，wǒ xiě yǔ nǐ kàn ：sān huà zhōng jiān yī shù 。shì wáng 。nǐ shì sān huà wáng ？wǒ zhèng shì sān huà wáng 。sān huà wáng ，bǎ mò lái 。zhè yī chǎng kǔ yòu bú shàn le 。wǒ yòu bú shì tài yī ，zhe wǒ bǎ mò ，méi nài hé 。guān chà ，yī zhe tā 。yī gān 、èr dǎn 、sān pí 。nǐ zuò shèn ？nǐ shuō zhe wǒ bǎ mò lái 。shì yàn wǎ shàng mó de 。nà gè shì mò ？shì 。wú le mò le 。tǔ dì kān zǐ shàng yǒu kuài mò 。lǐ huì de 。tā zhè yǒu xīn jì shì ，wǒ xún qù 。zhēn gè yǒu yī kuài mò 。tí kòng ，yǒu le mò le 。sān huà wáng ，yàn wǎ shàng huī chuī le zhě 。āi yō ，āi yō 。hēi ，mī le tí kòng yǎn yě 。xí fù ér ，xí fù ér ，guò hé lái dǎ dǎ mǐ mǐ 。shèn me dǎ dǎ mǐ mǐ ？ná guò lái 。kào qián guì zhe ！nǐ xìng shèn me ？wǒ xìng wáng 。páng ？wáng 。tí kòng ，tí kòng ，tā yě shì sān huà wáng 。nǐ yě shì sān huà wáng ？tí kòng (...)
“míng yuè sōng jiān zhào ，qīng quán shí shàng liú 。”tiān sè yǐ míng ，què yǒu hào yuè dāng kōng ；qún fāng yǐ xiè ，què yǒu qīng sōng rú gài 。shān quán qīng liè ，cóng cóng liú xiè yú shān shí zhī shàng ，yǒu rú yī tiáo jié bái wú xiá de sù liàn ，zài yuè guāng xià shǎn shǎn fā guāng ，duō me yōu qīng míng jìng de zì rán měi ā ！wáng wéi de 《jì shàng sì xián yǒng 》céng jīng zàn tàn liǎng wèi xián shì de gāo shàng qíng cāo ，wèi qí "xī yīn wú è mù ，yǐn shuǐ bì qīng yuán ”。shī rén zì jǐ yě shì zhè zhǒng xīn zhì gāo jié de rén ，tā céng shuō :”níng xī yě shù lín ，níng yǐn jiàn shuǐ liú ，bú yòng zuò liáng ròu ，qí qū jiàn wáng hóu 。”（《xiàn shǐ xìng gōng 》）zhè yuè xià qīng sōng hé shí shàng qīng quán ，bú zhèng shì tā suǒ zhuī qiú de lǐ xiǎng jìng jiè ma ？zhè liǎng jù xiě jǐng rú huà ，suí yì sǎ tuō ，háo bú zhe lì 。xiàng zhè yàng yòu dòng rén yòu zì rán de xiě jǐng ，dá dào le yì shù shàng lú huǒ chún qīng de dì bù ，fēi yī bān rén suǒ néng xué dào 。　“zhú xuān guī huàn nǚ ，lián dòng xià yú zhōu 。”zhú lín lǐ chuán lái le yī zhèn zhèn de gē shēng xiào yǔ ，nà shì yī xiē tiān zhēn wú xié de gū niáng men xǐ bà yī fú xiào zhú zhe guī lái le ；tíng tíng yù lì de hé yè fēn fēn xiàng liǎng páng pī fèn ，xiān fān le wú shù zhēn zhū bān jīng yíng de shuǐ zhū ，nà shì shùn liú ér xià de yú zhōu huá pò le hé táng yuè (...)
ní wán lù ，wǔ qì cháo yuán rào yù jiē ，xià shí èr lóu tái 。
shī zhī èr zhāng ，cǎi yòng le dié zhāng yì zì de xiě fǎ ，zài xiàng sì zhōng gǎi huàn le jié jù 。jǐng xiàng wèi biàn ，qíng gǎn zé yīn le shī zhāng de huí huán fù tà ，ér yùn xù dé gèng qí nóng liè 、shēn chén le 。cǐ kè ，“èr zǐ ”suǒ chéng zhī zhōu ，zǎo yǐ zài bì tiān zhǎng hé zhōng xiāo shì ，sòng háng zhě què hái zài hé àn shàng jiǔ jiǔ níng wàng 。dāng “èr zǐ ”lí qù shí ，tā （tā ）zhèng “zhōng xīn yǎng yǎng ”，nán duàn nà qiān sī wàn lǚ de lí chóu bié xù ；ér jīn ，“èr zǐ ”chuán yǐng xiāo shì ，wàng zhōng jìn shì gǔn gǔn tāo tāo de làng bō 。rén shēng de lǚ tú shàng ，yě shì chōng mǎn le làng bō yǔ fēng xiǎn 。yuǎn qù de rén ér ，néng bú néng shùn lì dù guò nà lìng rén jīng hài de bō fēng làng gǔ ，ér bú bèi yì wài de fēng xiǎn tūn méi ——zhè zhèng shì zhù lì hé àn de sòng háng rén ，suǒ shēn shēn wéi zhī dān yōu de 。“yuàn yán sī zǐ ，bú xiá yǒu hài ”èr jù ，jí yǐ qí yuàn de fāng shì ，chuán dá le zhè yī qíng gǎn shàng de dì jìn hé zhuǎn shé ，zài gē shě bú le de qiān niàn zhōng ，yǒng shēng chū dǒu rán xí lái de yōu sī 。yú shì ，gǔn gǔn tāo tāo de hé miàn shàng ，“fàn fàn qí shì ”de tiān dì jiān ，biàn shā nà jiān chōng chì le “bú xiá yǒu hài ”de zhù gào ——nà shì yī wèi lǎo mǔ (...)
zhèng yōu rán 、jiàn nán shān chù ，wú qióng jǐng ，yǔ xīn huì ，yǒu shuí zhī 。qín zhōng qù ，bēi zhōng wù ，zuì zhōng shī 。kě wàng jī 。yī xiào qí jīng qù ，xiàng qiān zǎi ，shǎng yīn xī 。jiē juàn yì ，zhān yí xiàng ，shì wú shī 。mén wài kōng yú shuāi liǔ ，yáo shū cuì 、xié rì huī huī 。qiǎn háng rén dào cǐ ，gǎn tàn bú shèng bēi 。wù shì rén fēi 。
fèng huáng tái shàng céng jīng yǒu fèng huáng niǎo lái zhè lǐ yóu qì ，ér jīn fèng huáng niǎo yǐ jīng fēi zǒu le ，zhī liú xià zhè zuò kōng tái ，bàn zhe jiāng shuǐ ，réng jìng zì dōng liú bú xī 。dāng nián huá lì de wú wáng gōng diàn jí qí zhōng de qiān huā bǎi cǎo ，rú jīn dōu yǐ mái méi zài huāng liáng yōu pì de xiǎo jìng zhōng ，jìn dài de dá guān xiǎn guì men ，jiù suàn céng jīng yǒu guò huī huáng de gōng yè ，rú jīn yě zhǎng mián yú gǔ fén lǐ (...)
nà zhāng liáng zhì guó ān bāng 。fú de hàn zhǔ dēng jī bà zhǔ wáng 。hán xìn tā qū bīng lǐng jiāng 。zhí huì de zhēn lóng chū shì jiǎ lóng cáng 。shā dé gè mǎn shēn xiān xuè wò shā chǎng ，cái bó de zhè yī fāng jīn yìn lái shōu zhǎng 。nǐ 、nǐ 、nǐ ，jīn rì yě lǐ dāng ，pà bú zuò fèng huáng fēi zài wú tóng shàng 。xiǎng dāng chū zhǔ gōng qǐ bīng hàn zhōng ，duō kuī le zhòng wèi gōng chén ，yě bú zhuān kào nà hán xìn yī rén zhī lì 。wǒ xiǎng chǔ hàn zhēng fēng ，hóng gōu wéi jiè 。nà shí jiē ǎn hán yuán shuài tóu chǔ zé chǔ shèng ，tóu hàn zé hàn shèng 。tiān xià zhī shì ，jué yú yī rén 。wǒ yīn cǐ lǚ lǚ quàn hán yuán shuài liú xià xiàng wáng ，jué gè dǐng zú sān fèn zhī jì 。zěn dāng tā bú xìn zhōng yán ，zhì lìng shēn zāo bái rèn 。qū sǐ le gài shì yīng xióng ，qǐ bú kě xī ！chéng xiàng ，zhī nǐ dāng chū yě céng bǎo jǔ tā lái ，chéng yě shì nǐ ，bài yě shì nǐ 。wǒ kuǎi chè zuò bú dé fǎn miàn de rén ，wéi yǒu yī sǐ ，kě bào hán yuán shuài yú dì xià 。lìng rén ，qiě yǔ wǒ dǎng zhù zhě 。kuǎi wén tōng ，hán xìn shuō shì nǐ bān diào tā lái ，nǐ zhèng shì gè tōng tóng móu fǎn de rén ，dāng dé rèn zuì 。fán jiāng jun1 ，nǐ shuō de shì 。xiǎng tā zài hán xìn shǒu xià wéi biàn shì 。zhèng shì tā xīn fù zhī rén 。lǜ fǎ yǒu yún ："yī rén zào fǎn ，jiǔ zú quán zhū "，hé kuàng tā shì tōng tóng móu fǎn de 。jīn rì biàn jiāng tā yóu guō pēng le ，yě bú wéi wǎng 。chéng xiàng ，wǒ xiǎng hàn wáng zài nán zhèng zhī shí ，xióng bīng xiāo jiāng ，mò zhī qí shù ，rán méi yī gè néng dí xiàng wáng zhě 。hòu lái dé le hán xìn ，zhù qǐ sān zhàng gāo tái ，bài tā wéi shuài ，shā dé xiàng wáng bú dù wū jiāng ，zì wěn ér sǐ 。rú jīn tiān xià tài píng ，gèng yào hán xìn zuò shèn me ？zhǎn biàn zhǎn le ，bú wéi fáng hài 。qiě hán xìn fù zhe shí zuì ，chéng xiàng kě yě dé zhī me ？nǐ shuō qū shā le hán xìn ，kě yòu yǒu shí zuì ？xiū shuō shí zuì ，zé yī zhuāng zuì guò ，yě jiù gāi sǐ wú zàng shēn zhī dì 。kuǎi wén tōng ，jì shì hán xìn yǒu shí zuì ，nǐ duì zhe zhè zhòng jù zǎi gēn qián ，shì shuō yī biàn zán 。yī bú hé míng xiū zhàn dào ，àn dù chén cāng ；èr bú hé jī shā zhāng hán děng sān qín wáng ，qǔ le guān zhōng zhī dì ；sān bú hé shè xī hé ，lǔ wèi wáng bào ；sì bú hé dù jǐng xíng ，shā chén yú bìng zhào wáng xiē ；wǔ bú hé qín xià yuè ，zhǎn zhāng tóng (...)
①jīn zhǎng ：tóng xiān rén zhǎng 。hàn wǔ dì liú chè céng zài jiàn zhāng gōng zhù shén míng tái （yī zuò bǎi liáng tái ），shàng zhù tóng zhù èr shí zhàng ，yǒu (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

①金掌：铜仙人掌。汉武帝刘彻曾在建章宫筑神明台（一作柏梁台），上铸铜柱二十丈，有(...)
东西流水，
《氓》诗的结构，是和它的故事情节与作者叙述时激昂波动的情绪相适应的。全诗共六章，每章十句。但它并不像《诗经》其他各篇采用复沓的形式，而是依照人物命运发展的顺序，自然地加以抒写。它以赋为主，兼用比兴。赋以叙事，兴以抒情，比在于加强叙事和抒情的色彩。一、二两章是追叙，第一章，叙述自己由初恋而定的。第二章，叙述自己陷入情网，冲破了媒妁之言的桎梏而与氓(...)

相关赏析

常识告诉我们，在山地地区，气温是随着地势的高度的上升而相应递减的。一般说，高度每升高100米，气温就下降0.6℃。当山地垂直起伏到几干米时，气温的垂直差异就更为明显。加上植物对气温的适应能力不同，这(...)
奈何？奈何？恨苍天把人耽误。自恨时乖运苦，怎禁这般折挫？
第二段共享九个韵，描写天梯石栈的蜀道。“六龙回日”也是一个神话故事，据说太阳之神羲和驾着六条龙每天早晨从扶桑西驰，直到若木。左思《蜀都赋》有两句描写蜀中的高山：“羲和假道于峻坂，阳乌回翼乎高标。”羲和和阳乌都是太阳的代词。文意是说：太阳也得向高山借路。而最高的山还使太阳回飞避开。“上有六龙回日之高标”，这一句就是说：上面有连太阳都过不去的高峰。“高标”是高举、高耸之意，但作名词用，因而可以解作高峰。萧士赟注引《图经》云：高标是山名。这是后代人误读李白诗，或有意附会，硬把一座山名为高标。原诗以“高标”和“回川”对举，可知决不是专名。
永之氓咸善游。一日，水暴甚，有五、六氓乘小船绝湘水。中济，船破，皆游。其一氓尽力而不能寻常。其侣曰：“汝善游最也，今何后为？”曰：“吾腰千钱，重，是以后。”曰：“何不去之？”不应，摇其首。有顷，益怠。已济者立岸上呼且号曰：“汝愚之甚，蔽之甚，身且死，何以货为？”又摇其首。遂溺死。吾哀之。且若是，得不有大货之溺大氓者乎？于是作《哀溺》。
曹丕与曹植可以说是当时邺下文人集团的中心人物，钟嵘《诗品序》中就说过：“曹公父子，笃好斯文，平原兄弟，郁为文栋，刘桢、王粲，为其羽翼。次有攀龙托凤，自致于属车者，盖将百计，彬彬之盛，大备于时矣！”所以此诗的一开头就说曹丕敬爱宾客，设宴款待，客人们也都兴致勃勃，直到宴会终了还不知疲倦。这领起的两句可以说是总写，以下便是详述了：清幽的夜晚去游览西园，轻捷如飞的车辆络绎不绝，一辆随着一辆。曹丕的《芙蓉池作》中说“逍遥步西园”，王粲《杂诗》中也曾说“日暮游西园”，可见“西园”是邺下文人常去聚会的去处。此夜明月皎洁，在清澈如水的月光下一切景物都显得朗然无滓，天上繁星密布，似乎由于诗人们的聚会而更添光彩。秋日的兰花覆盖着长而隆起的坡地，红色的荷花星星点点地在碧绿的池水上探出头来，池中的游鱼时而跃出清波，高高的树枝上也不时传来悦耳的鸟声，自然界的一切事物都似乎进入了一种美妙完善的境界。迅捷的风与诗人们乘坐的华美车辆一同前进，轻快的车轮就像随风而动，令人有飘飘欲仙，凌空而起的感觉。因而结句说：让我们逍遥自在地纵情游玩，畅开胸怀，但愿千秋万岁，永远如此。

作者介绍

段辅 辅字德辅，克己之孙。以文行选应奉翰林，三为御史，遍历陕西、江南及中台。以司业教国子生，判太常礼仪院，寻升吏部侍郎。